มติมหาเถรสมาคม
ครั้งที่ 26/2563
มติที่ 640/2563
เรื่อง ขอความเห็นชอบรวมวัดป่ามะพูด (ร้าง) กับวัดป่ามะพูดที่มีพระภิกษุอยู่จำพรรษา จังหวัดพิจิตร เป็นวัดเดียวกันโดยใช้ชื่อว่า วัดป่ามะพูด
ในการประชุมมหาเถรสมาคม ครั้งที่ ๒๖/๒๕๖๓ เมื่อวันที่ ๒๗ พฤศจิกายน ๒๕๖๓ เลขาธิการมหาเถรสมาคมเสนอว่า พระวิสุทธิวงศาจารย์ เจ้าคณะใหญ่หนเหนือ ได้มีลิขิต ที่ จญ.น. ๐๔๔/๒๕๖๓ ลงวันที่ ๕ มีนาคม ๒๕๖๓ แจ้งว่า พระวิสุทธาธิบดี ผู้รักษาการแทนเจ้าคณะภาค ๔ ได้ส่งรายงานขอรวมวัดป่ามะพูด (ร้าง) ตั้งอยู่ที่ บ้านบึงถัง หมู่ที่ ๑๐ ตำบลโพธิ์ประทับช้าง อำเภอโพธิ์ประทับช้าง จังหวัดพิจิตร กับวัดป่ามะพูด ที่มีพระภิกษุอยู่จำพรรษาเป็นวัดเดียวกัน ซึ่งมีอาณาเขตติดต่อกัน เพื่อประโยชน์แก่การดูแลรักษาศาสนสมบัติและทำนุบำรุงวัดให้เจริญมั่นคงยิ่งขึ้น พระราชวิสุทธิเวที เลขานุการเจ้าคณะใหญ่หนเหนือ ผู้แทนเจ้าคณะใหญ่หนเหนือ พร้อมด้วยเจ้าหน้าที่สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ คือ นายวิสันต์ อินทะกูล หัวหน้าฝ่ายสำรวจและรังวัดที่ดิน และนายรังสิยศ งามฤทธิ์นักวิชาการศาสนาชำนาญการ ได้ไปตรวจสอบสภาพวัดทั้งสองแล้ว เห็นสมควรรวมเป็นวัดเดียวกันได้ เมื่อรวมวัดทั้งสองแล้ว จะมีเนื้อที่ทั้งหมดประมาณ ๗ ไร่ ๔๑ ตารางวา สามารถทำประโยชน์ต่อการพระศาสนาได้อย่างดี และขอใช้ชื่อว่า วัดป่ามะพูด สรุปดังนี้ วัดป่ามะพูด (ร้าง) ตั้งอยู่ที่ บ้านบึงถัง หมู่ที่ ๑๐ ตำบลโพธิ์ประทับช้าง อำเภอโพธิ์ประทับช้าง จังหวัดพิจิตร เนื้อที่ประมาณ ๑ ไร่ ตามโฉนดที่ดินเลขที่ ๑๕๙๔๘ มีวิหาร ๑ หลัง วัดป่ามะพูด ที่มีพระภิกษุอยู่จำพรรษา ตั้งอยู่ที่ บ้านบึงถัง หมู่ที่ ๑๐ ตำบลโพธิ์ประทับช้าง อำเภอโพธิ์ประทับช้าง จังหวัดพิจิตร เนื้อที่ประมาณ ๖ ไร่ ๔๑ ตารางวา ตามโฉนดที่ดิน ๒ แปลง ดังนี้ ๑. โฉนดที่ดินเลขที่ ๑๕๐๖๔ เนื้อที่ ๕ ไร่ ๒ งาน ๔๑ ตารางวา ๒. โฉนดที่ดินเลขที่ ๑๗๓๓๗ เนื้อที่ ๒ งาน มีเสนาสนะประกอบด้วย กุฏิ ๑๐ หลัง ศาลาการเปรียญ และห้องน้ำ ๑ หลัง ๕ ห้อง การขอรวมวัดป่ามะพูด (ร้าง) กับวัดป่ามะพูด ที่มีพระภิกษุอยู่จำพรรษา จังหวัดพิจิตร เป็นวัดเดียวกัน ดังกล่าว ได้ปฏิบัติตามกฎกระทรวง การสร้าง การตั้ง การรวม การย้าย และการยุบเลิกวัด การขอรับพระราชทานวิสุงคามสีมา และการยกวัดร้างขึ้นเป็นวัดมีพระภิกษุอยู่จำพรรษา พ.ศ. ๒๕๕๙ โดยได้รับความเห็นชอบจากเจ้าหน้าที่ฝ่ายบ้านเมือง และเจ้าคณะพระสังฆาธิการเจ้าสังกัดตามลำดับ จนถึงเจ้าคณะใหญ่หนเหนือและสมเด็จพระมหาวีรวงศ์ ผู้พิจารณากลั่นกรองการรวมวัดแล้ว เห็นสมควรรวมวัดป่ามะพูด (ร้าง) กับวัดป่ามะพูด ที่มีพระภิกษุอยู่จำพรรษาได้ตามเสนอ และใช้ชื่อว่า วัดป่ามะพูด พร้อมกับมีบัญชาให้นำเสนอมหาเถรสมาคมเพื่อโปรดพิจารณา ที่ประชุมพิจารณาแล้วมีมติเห็นชอบให้รวมวัดป่ามะพูด (ร้าง) กับวัดป่ามะพูด ที่มีพระภิกษุอยู่จำพรรษา จังหวัดพิจิตร เป็นวัดเดียวกันได้ตามเสนอ และใช้ชื่อว่า วัดป่ามะพูด และให้ดำเนินการได้ทันที โดยไม่ต้องรอรับรองรายงานการประชุม
เอกสารประกอบเพิ่มเติม
เอกสารประกอบ 1 : c_26271163_640 รวมวัดป่ามะพูด พิจิตร.pdf (40.24 kb)
จำนวนเข้าดู : 1207
ปรับปรุงล่าสุด : 4 ธันวาคม พ.ศ. 2563 10:25:42
ข้อมูลเมื่อ : 4 ธันวาคม พ.ศ. 2563 10:25:42