ครั้งที่ 01/2564

มติที่ 1/2564

เรื่อง ขออนุมัติแบ่งเขตการปกครองระดับภาคของคณะธรรมยุต

ในการประชุมมหาเถรสมาคม ครั้งที่ ๑/๒๕๖๔ เมื่อวันที่ ๒๐ มกราคม ๒๕๖๔ เลขาธิการมหาเถรสมาคมเสนอว่า สมเด็จพระวันรัต กรรมการมหาเถรสมาคม ผู้ปฏิบัติหน้าที่แทนเจ้าคณะใหญ่คณะธรรมยุต ได้มีลิขิต ที่ ๐๐๑/๑ ลงวันที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๔ แจ้งว่า ตามความในข้อ ๔ แห่งกฎมหาเถร-สมาคม ฉบับที่ ๑๔ (พ.ศ. ๒๕๓๕) และข้อ ๓ แห่งกฎมหาเถรสมาคม ฉบับที่ ๒๒ (พ.ศ. ๒๕๓๙) แก้ไขเพิ่มเติมกฎมหาเถรสมาคม ฉบับที่ ๑๔ และข้อ ๓ แห่งกฎมหาเถรสมาคม ฉบับที่ ๒๙ (พ.ศ. ๒๕๕๕) แก้ไขเพิ่มเติมกฎมหาเถรสมาคม ฉบับที่ ๒๒ ได้ตราไว้ให้มีเขตปกครองคณะสงฆ์ระดับภาค จำนวน ๑๘ ภาค โดยให้รวมเขตปกครองจังหวัดต่าง ๆ เป็นเขตปกครองภาค นั้น บัดนี้ วัดในสังกัดคณะธรรมยุตมีจำนวนเพิ่มมากขึ้นและได้มีการประกาศเขตปกครองระดับจังหวัดเพิ่มจากเดิม ๕๐ จังหวัด ขึ้นเป็น ๕๙ จังหวัด ดังนั้น เพื่ออำนวยประโยชน์ในการบริหารงานและการปกครองคณะสงฆ์ให้มีความเจริญรุ่งเรืองวัฒนาสถาพรยิ่งขึ้น สมควรแบ่งเขตปกครองคณะสงฆ์ระดับภาคของคณะธรรมยุต เฉพาะภาค ๑ - ๒ - ๓ และ ๑๒ - ๑๓ (ธรรมยุต) ภาค ๔ - ๕ - ๖ - ๗ (ธรรมยุต) และภาค ๑๖ - ๑๗ - ๑๘ (ธรรมยุต) ใหม่ โดยมีเขตการปกครองทางคณะสงฆ์ ดังนี้ ๑. ภาค ๑ มี ๔ จังหวัด คือ กรุงเทพมหานคร จังหวัดนนทบุรี จังหวัดปทุมธานี จังหวัดสมุทรปราการ ภาค ๒ มี ๓ จังหวัด คือ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา จังหวัดอ่างทอง จังหวัดสระบุรี และ ภาค ๓ มี ๔ จังหวัด คือ จังหวัดลพบุรี จังหวัดสิงห์บุรี จังหวัดชัยนาท จังหวัดอุทัยธานี ให้รวมเป็นเขตปกครองภาคเดียวกัน เรียกว่า “ภาค ๑ - ๒ - ๓ (ธรรมยุต)” ๒. ภาค ๔ มี ๔ จังหวัด คือ จังหวัดนครสวรรค์ จังหวัดกำแพงเพชร จังหวัดพิจิตร จังหวัดเพชรบูรณ์ และภาค ๕ มี ๔ จังหวัด คือ จังหวัดพิษณุโลก จังหวัดสุโขทัย จังหวัดตาก จังหวัดอุตรดิตถ์ ให้รวมเป็นเขตปกครองภาคเดียวกัน เรียกว่า “ภาค ๔ - ๕ (ธรรมยุต)” ๓. ภาค ๖ มี ๕ จังหวัด คือ จังหวัดลำปาง จังหวัดพะเยา จังหวัดเชียงราย จังหวัดแพร่ จังหวัดน่าน และภาค ๗ มี ๓ จังหวัด คือ จังหวัดเชียงใหม่ จังหวัดลำพูน จังหวัดแม่ฮ่องสอน ให้รวมเป็น เขตปกครองภาคเดียวกัน เรียกว่า “ภาค ๖ - ๗ (ธรรมยุต)” ๔. ภาค ๑๒ มี ๔ จังหวัด คือ จังหวัดปราจีนบุรี จังหวัดสระแก้ว จังหวัดนครนายก จังหวัดฉะเชิงเทรา และภาค ๑๓ มี ๔ จังหวัด คือ จังหวัดชลบุรี จังหวัดระยอง จังหวัดจันทบุรี จังหวัดตราด ให้รวมเป็นเขตปกครองภาคเดียวกัน เรียกว่า “ภาค ๑๒ - ๑๓ (ธรรมยุต)” ๕. ภาค ๑๖ มี ๓ จังหวัด คือ จังหวัดนครศรีธรรมราช จังหวัดสุราษฎร์ธานี จังหวัดชุมพร ให้รวมเป็นเขตปกครองภาคเดียวกัน เรียกว่า “ภาค ๑๖ (ธรรมยุต)” ๖. ภาค ๑๗ มี ๕ จังหวัด คือ จังหวัดภูเก็ต จังหวัดตรัง จังหวัดพังงา จังหวัดกระบี่ จังหวัดระนอง และภาค ๑๘ มี ๖ จังหวัด คือ จังหวัดสงขลา จังหวัดพัทลุง จังหวัดสตูล จังหวัดปัตตานี จังหวัดยะลา จังหวัดนราธิวาส ให้รวมเป็นเขตปกครองภาคเดียวกัน เรียกว่า “ภาค ๑๗ - ๑๘ (ธรรมยุต)” การเสนอแบ่งเขตปกครองระดับภาคของคณะธรรมยุต ดังกล่าว ได้ปฏิบัติตามความในข้อ ๔ แห่งกฎมหาเถรสมาคม ฉบับที่ ๑๔ (พ.ศ. ๒๕๓๕) และข้อ ๓ แห่งกฎมหาเถรสมาคม ฉบับที่ ๒๒ (พ.ศ. ๒๕๓๙) แก้ไขเพิ่มเติมกฎมหาเถรสมาคม ฉบับที่ ๑๔ และข้อ ๓ แห่งกฎมหาเถรสมาคม ฉบับที่ ๒๙ (พ.ศ. ๒๕๕๕) แก้ไขเพิ่มเติมกฎมหาเถรสมาคม ฉบับที่ ๒๒ ว่าด้วยจำนวนและเขตปกครองคณะสงฆ์ ส่วนภูมิภาค โดยได้รับความเห็นชอบจากสมเด็จพระวันรัต ผู้ปฏิบัติหน้าที่แทนเจ้าคณะใหญ่คณะธรรมยุตแล้ว พร้อมกับมีบัญชาให้นำเสนอมหาเถรสมาคมเพื่อโปรดพิจารณา ที่ประชุมพิจารณาแล้วมีมติอนุมัติ และให้ดำเนินการได้ทันที โดยไม่ต้องรอรับรองรายงานการประชุม

เอกสารประกอบเพิ่มเติม

เอกสารประกอบ 1 : c_01200164_1 แบ่งเขตปกครองระดับภาคของคณะธรรมยุต.pdf (41.22 kb)

จำนวนเข้าดู : 2185

ปรับปรุงล่าสุด : 26 มกราคม พ.ศ. 2564 16:11:41

ข้อมูลเมื่อ : 26 มกราคม พ.ศ. 2564 16:11:41