ครั้งที่ 12/2548

มติที่ 208/2548

เรื่อง ขอความเห็นชอบให้วัดทุกวัดทั่วประเทศสวดพระอภิธรรมแปล

มติมหาเถรสมาคม ครั้งที่ ๑๒/๒๕๔๘ สำนักเลขาธิการมหาเถรสมาคม มติที่ ………………………………………………………… เรื่อง ขอความเห็นชอบให้วัดทุกวัดทั่วประเทศสวดพระอภิธรรมแปล เรียน ผู้อำนวยการกองพุทธศาสนศึกษา ในการประชุมมหาเถรสมาคมครั้งที่ ๑๒/๒๕๔๘ เมื่อวันที่ ๒๙ เมษายน ๒๕๔๘ เลขาธิการมหาเถรสมาคมเสนอว่า นางฉายศรี รตานนท์ อดีตอาจารย์ใหญ่ โรงเรียนสตรีสันติราษฎร์บำรุง ได้มีหนังสือกราบเรียนนายกรัฐมนตรี โดยผ่านรองนายก-รัฐมนตรี (พลเอก ชวลิต ยงใจยุทธ) เพื่อให้รัฐบาลพิจารณาจัดพิมพ์บทสวดพระอภิธรรมในงานศพและพระธรรมเทศนา ซึ่งรวบรวมเรียบเรียง โดย พระธรรมวิสุทธิกวี วัดโสมนัส-วิหาร กรุงเทพมหานคร เจ้าคณะภาค ๑๖ - ๑๗ - ๑๘ (ธรรมยุต) ถวายวัดทุกวัดทั่วประเทศ และมอบให้ห้องสมุด จำนวน ๑๕๐,๐๐๐ เล่ม เพื่อให้พระภิกษุสามเณรในวัดนั้น ๆ ได้ใช้สวดในงานศพ ทั้งนี้ก็เพื่อส่งเสริมการศึกษาและการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนาให้ได้ผลดีเพิ่มขึ้น โดยเฉพาะมุ่งใช้สวดในงานศพให้เกิดศรัทธาเลื่อมใส และให้เห็นคุณค่าของพระธรรมมากขึ้น เพราะบทสวดทุกบทมีทั้งพระบาลีมีทั้งคำแปลเป็นไทยอยู่พร้อมแล้ว สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติได้ตรวจสอบแล้ว ปรากฏว่า หนังสือ ดังกล่าวได้จัดพิมพ์ขึ้นเป็นรูปเล่มสมุดไทย (สมุดข่อย) เนื้อหามี ๒ ส่วน คือ ๑. พระธรรมเทศนา เรื่อง “การเตรียมตัวก่อนตาย” และเรื่อง “ศรัทธา- ที่ถูกต้อง” เรียบเรียงโดย พระธรรมวิสุทธิกวี ๒. บทสวดต่าง ๆ พร้อมคำแปล รวม ๑๑๕ หัวข้อ อยู่ในรูปของคาถา ในพระสุตตันตปิฎก แต่ละข้อมีเนื้อหาเกี่ยวกับความตายและความไม่ประมาทในชีวิต โดยแบ่งบทสวดตามวันทั้ง ๗ วัน ไว้คงที่ ไม่มีเปลี่ยนแปลง แต่ละวันส่วนใหญ่จะไม่ซ้ำกับ - ๒ - วันอื่น ๆ เว้นไว้แต่บางคาถาที่มีซ้ำกันบ้างเล็กน้อย โดยไม่ได้ระบุถึงพระอภิธรรมปิฎกแต่อย่างใด สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติพิจารณาแล้วเห็นว่า ๑. การสวดพระอภิธรรมในงานศพทั่วไป จะใช้บทพระอภิธรรม ๗ คัมภีร์ หรืออภิธัมมัตถสังคหะเป็นหลักในการสวด ส่วนการจะแปลหรือไม่ หรือจะใช้บทอื่นสวดนอกจากพระอภิธรรม ๗ คัมภีร์หรืออภิธัมมัตถสังคหะ รวมทั้งการกำหนดว่าจะต้องสวดกี่จบและวันที่จะสวด เป็นข้อกำหนดของวัดแต่ละวัดจะกำหนดบทได้ตามความเหมาะสม และความสามารถของแต่ละวัด ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะเป็นการสวดพระอภิธรรมโดยไม่มีข้อ-กำหนดว่าบทนั้นจะต้องสวดในวันนี้ ดังเช่นที่ พระธรรมวิสุทธิกวี จัดไว้ ๒. บทสวดที่ พระธรรมวิสุทธิกวี กำหนดไว้ เป็นบทสวดที่นำมาจากพระ-สุตตันตปิฎกเกือบทั้งหมด ซึ่งพระสุตตันตปิฎก พระพุทธเจ้าตรัสไว้โดยสมมติ (เป็นบุคคล/สัตว์/สิ่งของ) แต่ในพระอภิธรรมได้ตรัสถึงสภาวธรรมล้วน ๆ ไม่เกี่ยวกับบุคคล/สัตว์/สิ่งของ ซึ่งตรงกับวัตถุประสงค์ที่ใช้สวดในงานศพ เพื่อให้บุคคลทราบว่า ทุกสิ่ง ในโลกล้วนเป็นเพียงสมมติให้เป็นตัวตน แต่ไม่มีตัวตนที่แท้จริง หากจะสวดตามบทที่กำหนดก็จะต้องเรียกว่า สวดพระสูตร มิใช่ สวดพระอภิธรรม ดังนั้น สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติจึงเห็นควรให้วัดต่าง ๆ สวดพระอภิธรรมในงานศพตามความเหมาะสมและความสามารถของแต่ละวัด จะเหมาะสมกว่า ที่ประชุมพิจารณาแล้วลงมติว่า ความเห็นของสำนักงานพระพุทธศาสนา-แห่งชาติชอบแล้ว จึงเรียนมาเพื่อแจ้งผู้เสนอทราบต่อไป (นางจุฬารัตน์ บุณยากร) ผู้อำนวยการสำนักเลขาธิการมหาเถรสมาคม

เอกสารประกอบเพิ่มเติม

เอกสารประกอบ 1 : CCF00492551_00386.pdf (97.31 kb)

จำนวนเข้าดู : 1606

ปรับปรุงล่าสุด : 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 08:00:00

ข้อมูลเมื่อ : 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 08:00:00